Aktualności

Wytyczne standardów ochrony dzieci w instytucjach opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 w Żłobku Miejskim „Tęczowy Świat” w Brzegu

Wytyczne standardów ochrony dzieci w instytucjach opieki nad dziećmi
w wieku do lat 3 w Żłobku Miejskim „Tęczowy Świat” w Brzegu

STANDARDY OCHRONY DZIECI

Spis treści
Preambuła, czyli nasze zasady wobec dzieci:
Cele standardów ochrony dzieci:
Rozdział I Środki ochrony dzieci przed krzywdzeniem
Część pierwsza: Zasady rekrutacji oraz wymogi wobec pracowników
Część druga: Zasady bezpiecznych relacji między pracownikami a dziećmi
Rozdział II Procedury podejmowania interwencji i udzielania wsparcia
Rozdział III Procedury przeglądu standardów ochrony dzieci

Preambuła, czyli nasze zasady wobec dzieci:
- Przestrzegamy zasady dobra dziecka wyrażonej w Konstytucji oraz praw dziecka
wynikających z Konwencji o Prawach Dziecka.
- Dobro dziecka jest dla nas najważniejsze.
- Chronimy wszystkie dzieci.
- Stwarzamy dzieciom bezpieczne i przyjazne środowisko, w którym są szanowane
i doceniane.
- Nie tolerujemy przemocy wobec dziecka.
- Czujemy się odpowiedzialni za dzieci i jesteśmy uważni, by rozpoznać dzieci,
którym powinna być udzielona ochrona, pomoc i wsparcie.
- W przypadku podejrzenia lub ujawnienia okoliczności, które mogą wskazywać,
że dziecku zagraża bądź dzieje się krzywda, działamy bezzwłocznie. Zapewniamy
każdemu dziecku skuteczne wsparcie i ochronę.

Cele standardów ochrony dzieci:
- Zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom, rodzicom lub opiekunom, a także
pracownikom żłobka.
- Przekazanie pracownikom informacji, które pozwolą im wywiązywać się
z obowiązku ochrony dziecka na najwyższym możliwym poziomie.
- Dostarczenie rodzicom lub opiekunom informacji na temat zasad obowiązujących
w żłobku, a także możliwości uzyskania wsparcia w sytuacji krzywdzenia dziecka.
- Włączenie rodziców i opiekunów w zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom.

1. Pracownik – pracownik żłobka, a także każda osoba zatrudniona do opieki nad dziećmi do 3 roku życia na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej odpłatnej/nieodpłatnej (w tym wolontariatu).
2. Dyrektor – dyrektor, osoba kierująca pracą żłobka.
3. Dziecko – w rozumieniu niniejszego dokumentu to każdy małoletni.
Wyjaśnienie: Zgodnie z Kodeksem cywilnym osobą pełnoletnią jest ten, kto ukończył
lat osiemnaście. Małoletnim czyli dzieckiem jest więc osoba, która nie ukończyła 18
roku życia. Może się jednak zdarzyć, że kobieta uzyska pełnoletniość wcześniej.
Kobieta, która ukończyła 16 lat zawierając małżeństwo za zgodą sądu, uzyskuje
pełnoletność.
Nie ma jednak przeciwwskazań, aby na potrzeby ochrony za dzieci uważać wszystkie
osoby, które nie ukończyły 18 roku życia.
4. Opiekun dziecka – przedstawiciel ustawowy dziecka: rodzic albo opiekun; rodzic
zastępczy; opiekun tymczasowy (czyli osoba upoważniona do reprezentowania
małoletniego obywatela Ukrainy, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej bez opieki osób dorosłych) .
- W rozumieniu art. 98 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (K.r.i.o.): Rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.
- W rozumieniu art. 94 § 3 K.r.i.o.: Jeżeli żadnemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska albo jeżeli rodzice są nieznani, ustanawia się dla dziecka opiekę.
- W rozumieniu Art. 1121 K.r.i.o.: Obowiązek i prawo wykonywania bieżącej pieczy nad dzieckiem:
1) umieszczonym w pieczy zastępczej, jego wychowania i reprezentowania w tych sprawach, a w szczególności w dochodzeniu świadczeń przeznaczonych na zaspokojenie jego potrzeb, należą do rodziny zastępczej, prowadzącego rodzinny dom dziecka albo kierującego placówką opiekuńczo-wychowawczą, regionalną
placówką opiekuńczo-terapeutyczną lub interwencyjnym ośrodkiem preadopcyjnym;
2) pozbawionym opieki i wychowania rodziców umieszczonym w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej, jego wychowania i reprezentowania w tych sprawach, a w szczególności w dochodzeniu świadczeń przeznaczonych na zaspokojenie jego potrzeb, należą do kierującego odpowiednio zakładem opiekuńczo-leczniczym, zakładem pielęgnacyjno-opiekuńczym lub zakładem rehabilitacji leczniczej.
Pozostałe obowiązki i prawa wynikające z władzy rodzicielskiej należą do rodziców dziecka.
- W rozumieniu art. 25 Ustawy z dnia 22 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa: Małoletniego obywatela Ukrainy, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez opieki osób dorosłych odpowiedzialnych za niego zgodnie z prawem.
5. Zgoda opiekuna dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców dziecka, rodziców
zastępczych, opiekuna, opiekuna tymczasowego.
Wyjaśnienie: Zgoda jednego opiekuna dziecka jest wystarczająca gdy oboje są zgodni,
czyli gdy jeden opiekun przedstawia stanowisko obojga (jeśli dziecko ma dwoje
opiekunów). W przypadku braku porozumienia między rodzicami /
rodzicami zastępczymi / opiekunami /dziecka, należy ich poinformować o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd. Orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę rodziców.
6. Krzywdzenie dziecka - krzywdzenie dziecka to jednorazowe albo powtarzające
się nieprzypadkowe działanie lub zaniechanie, które powoduje lub może powodować u dziecka ból lub cierpienie psychiczne bądź fizyczne. Może ono stanowić czyn zabroniony. Oceny czy dane działanie lub zaniechanie jest czynem zabronionym
dokonują organy wymiaru sprawiedliwości. Wyróżnia się 5 podstawowych form
krzywdzenia:
1) Przemoc fizyczna – obejmuje wszelkie nieprzypadkowe użycie siły fizycznej
wobec małoletniego, w wyniku czego doznaje on bólu fizycznego i (ewentualnie) urazów lub zachowania, które mogą spowodować takie konsekwencje (stwarzają takie ryzyko). Przykładem takiej krzywdy jest bicie, potrząsanie, kopanie, duszenie, oparzanie, obezwładnianie, popychanie,rzucanie, rzucanie w dziecko ciężkim lub niebezpiecznym przedmiotem i inne.
Przemocą fizyczną wobec dzieci są kary fizyczne czyli jakiekolwiek karanie z użyciem siły fizycznej, które ma na celu spowodowanie pewnego nawet niewielkiego bólu lub dyskomfortu. Obejmuje wszelkie uderzanie małoletniego ręką lub jakimkolwiek innym przedmiotem oraz kopanie, potrząsanie, rzucanie w niego przedmiotami, drapanie go, szczypanie, gryzienie, ciągnięcie za włosy lub uszy, nakazywanie utrzymywania jakiejś niewygodnej pozycji (np. klęczenie, stanie z podniesionymi rękami), oparzenie czy przypalenie bądźw postaci bolesnych czynności (np. zmuszanie do połykania gorących potraw, karmienie na siłę) i inne podobne akty.
2) Przemoc psychiczna – obejmuje wszelkie zachowania prowadzące doniszczenia lub zaburzenia u małoletniego konstruktywnego obrazu własnej osoby, wszelkie zachowania, które powoduję lub mogą powodować u małoletniego (bezpośrednio lub odległym w czasie) różne problemy emocjonalne lub psychospołeczne, w tym zaburzenia emocjonalne, poznawcze, zaburzenia zachowania oraz problemy psychiczne. Są to wszelkie zachowania, które w ocenie społecznej i naukowych standardów są psychologicznie destrukcyjne. Mogą to być zarówno powtarzające się zachowania jak i pojedyncze akty, mające na celu wywołanie u małoletniego przykrości, poczucia małej wartości bycia niekochanym, niechcianym, nieakceptowanym,itp. W szczególności przemoc psychiczna obejmuje takie zachowania jak: wyzwiska, groźby i inne formy agresji werbalnej,straszenie; w tym grożenie lub sugerowanie użycia siły fizycznej w celu wyrządzenia bólu, grożenie zabiciem, wyrzuceniem z zajęć, szkoły, placówki, domu lub grożenie umieszczeniem dziecka w miejscu, którego nie lubi lub się boi, straszenie lub akty zniszczenia ulubionych rzeczy dziecka bądź wyrządzenie krzywdy ulubionym zwierzętom, izolowanie, szantażowanie, stawianie nadmiernych wymagań, nieliczenie się z możliwościami rozwojowymi dziecka, nadmierna kontrola, ograniczanie swobody,
wzbudzanie poczucia winy, stałe obwinianie i krytykowanie, czynieniez dziecka tzw. „kozła ofiarnego”, upokarzanie, stosowanie poniżających porównań, zawstydzanie,
wyśmiewanie, stawianie małoletniego w sytuacji sprzecznych wymagań,
ignorowanie, demonstrowanie odrzucenia, celowe niedostrzeganie dziecka
niereagowanie na potrzeby emocjonalne dziecka, namawianie lub zachęcanie małoletniego do niewłaściwych społecznie imoralnie zachowań (autodestrukcyjnych, antyspołecznych, przestępczych, dewiacyjnych i ryzykownych społecznie nieaprobowanych.
3) Przemoc seksualna - obejmuje jakikolwiek typ zachowań wykorzystujących
małoletniego do stymulacji i satysfakcji seksualnej przez osobę dorosłą lub znacząco starszą, które mogą obejmować różne zachowania, zarówno z kontaktem fizycznym z małoletnim lub bez fizycznej styczności. Oznacza wciąganie osoby małoletniej w jakąkolwiek aktywność seksualną, która ma nacelu satysfakcję erotyczną innej osoby, a której dziecko nie rozumie, nie ma możliwości obrony, i którą odbiera jako krzywdzącą w chwili zajścia lub później.
Jako przykład można wskazać:
- stosunki seksualne (genitalne, oralne, analne, udowe), pobudzanie i dotykanie intymnych miejsc dziecka, masturbacja przy użyciu małoletniego lub w jego obecności;

- rozmowy, komentarze, insynuacje lub żarty o treści seksualnej,ekshibicjonizm, podglądanie, wykonywanie czynności seksualnej przydziecku, a także nakłanianie do oglądania pornografii lub udostępnianie mutreści mających taki charakter, lub też umożliwianie małoletniemuzapoznanie się z nimi. Obejmują także materiały ukazujące dzieckouczestniczące w rzeczywistych lub symulowanych zachowaniach o
wyraźnieseksualnym charakterze; dotykanie, obejmowanie, poklepywanie bez wyraźnej zgody osoby, która osiągnęła wiek zgody, (Uwaga: w przypadku małoletnich poniżej 15 rokużycia nie ma znaczenia fakt, że dziecko wyraziło zgodę); demonstrowanie treści o charakterze pornograficznym (fotografie, rysunki,
teksty).
4) Zaniedbywanie - oznacza brak należnych dziecku zachowań, co powoduje
niezaspokajanie niezbędnych dla prawidłowego rozwoju potrzeb egzystencjalnych małoletniego związanych z odżywianiem, ubiorem, schronieniem, higieną, opieką medyczną, oraz kształceniem, ale też narażanie dziecka na jakiekolwiek niebezpieczeństwo i brak zapewniania bezpieczeństwa przez osoby odpowiedzialne za jego dobro. Zaniedbywanie może być intencjonalne lub niezamierzone, a wręcz nieświadome co do konsekwencji spowodowania sytuacji. Może mieć charakter powtarzalny lub incydentalny.
Rodzaje zaniedbywania:
- Fizyczne: nieodpowiednie odżywianie, ubiór, higiena, schronienie oraz brak
nadzoru i opieki, a także narażanie zdrowia i życia dziecka na niebezpieczeństwo;
- Medyczne: nieszukanie pomocy medycznej lub poważne opóźnienie w jej
szukaniu w sytuacji poważnych urazów czy chorób bądź problemów zdrowotnych małoletniego, brak podejmowania czynności zalecanych na bazie wiedzy medycznej w leczeniu dziecka;
- Edukacyjne i wychowawcze: brak stymulacji poznawczej małego dziecka, brak realizacji obowiązku szkolnego, przyzwolenie na wagarowanie, na nieuzasadnione opuszczanie szkoły, przyzwolenia i brak działań w sytuacji występowania u dziecka różnych zachowań problemowych (alkohol i inne), brak dbałości o zapewnienie specjalnych działań edukacyjnych dziecku i któremu zalecono takie wskazania, brak zapewnienia pomocy psychopedagogicznej, odmowa poddania dziecka zabiegom korekcyjnym, terapeutycznym w sytuacjach występowania u niego problemów z
zachowaniem, zaburzeń emocjonalnych i innych, brak zainteresowania
sytuacją szkolną dziecka, całkowity brak współpracy i zainteresowania
rodziców/ opiekunów sytuacją szkolną dziecka;
- Emocjonalne: brak wsparcia małoletniego w sytuacjach trudnych dla niego,
brak zainteresowania dzieckiem, niezwracanie uwagi na dziecko, braknawiązywania z małym dzieckiem kontaktu/ wchodzenia w interakcje z dzieckiem, dopuszczanie do przebywania przez dziecko w sytuacjach, które są dla niego szkodliwe w sensie psychologicznym (np. przemoc między rodzicami, przemoc w mediach itp.);
- Porzucanie: pozostawienie dziecka bez opieki i nadzoru na długi czas lub z intencją pozbycia się dziecka, w tym wyrzucanie (z domu lub odmowa przyjęcia małoletniego po ucieczce)
5) Przemoc rówieśnicza - (agresja rówieśnicza): występuje, gdy dziecko doświadcza
różnych form przemocy ze strony rówieśników.
7. Osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci – dyrektor Żłobka
8. Osoba odpowiedzialna za ochronę dziecka – pracownik wyznaczony przez dyrekcję placówki- w działalności odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszeń o zagrożeniu dobra dziecka.

Podejmowanie interwencji przed właściwymi organami lub instytucjami – dyrektor żłobka.
9. Osoba udzielająca wsparcia dziecku - osoba wyznaczona przez dyrektora żłobka każdorazowo podczas zgłoszenia.
10. Dane osobowe dziecka - wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka,
w tym jego imię i nazwisko, wprowadzone są do systemu podczas rekrutacji do żłobka.

Zasady ochrony dzieci w żłobku

Rozdział I Środki ochrony dzieci przed krzywdzeniem

Część pierwsza: zasady rekrutacji oraz wymogi wobec pracowników
1. Przed zatrudnieniem nowego pracownika lub dopuszczeniem nowo przyjętej
osoby do czynności w żłobku, klubie dziecięcym czy działalności dziennego
opiekuna dokładnie określamy jakie czynności będzie wykonywać.
2. W trakcie rekrutacji uzyskujemy:
1) dane osobowe kandydata, takie jak: imię (imiona) i nazwisko, datę urodzenia,
dane kontaktowe, potwierdzone okazaniem i sprawdzeniem dokumentu
tożsamości;
2) informacje dotyczące:
a) wykształcenia kandydata/kandydatki;
b) kwalifikacji zawodowych kandydata/kandydatki;
c) przebiegu dotychczasowego zatrudnienia kandydata/kandydatki.
3. Chcąc uzyskać dodatkowe informacje o kandydatce/kandydacie możemy poprosić
o przedstawienie referencji z poprzednich miejsc zatrudnienia (od poprzedniego
pracodawcy) lub wskazanie osoby, która może porozmawiać w celu przedstawienia
nam opinii na temat kandydatki / kandydata.
4. Weryfikacja danych o karalności
Przed zawarciem umowy o pracę lub nawiązaniem współpracy z osobą na innej
podstawie niż stosunek pracy w żłobku trzeba pamiętać o weryfikacji informacji o karalności.
Wynika to z:
a) art. 15 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku
do lat 3 (Dz. U. z 2024 r. poz. 338);
b) art. 21 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom
przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (Dz. U. z 2024 r. poz. 560) –
dotyczy sytuacji przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem
osoby do innej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem,
leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem
sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
5. Obowiązki przed przystąpieniem do pracy
1. Przed przystąpieniem do wykonywania swoich obowiązków każdy pracownik
zapoznaje się ze standardami ochrony dzieci.
2. Po zapoznaniu się ze standardami ochrony dzieci każdy pracownik podpisuje
oświadczenie o zapoznaniu się z nimi. Oświadczenie zostaje włączone do akt osobowych pracownika lub do umowy cywilnoprawnej/dokumentów
wolontariusza.
6. Obowiązki osób odpowiedzialnych za standardy ochrony dzieci
Do obowiązków osoby odpowiedzialnej za standardy ochrony dzieci należy:
1) udostępnianie standardów ochrony dzieci na stronie internetowej żłobka oraz w widocznym dla wszystkichbmiejscu na terenie żłobka
2) przygotowanie pracownika żłobka do stosowania standardów ochrony dzieci przed przystąpieniem do pracy albo po dokonaniu jakichkolwiek zmian w istniejących już w placówce standardach;
3) okresowy przegląd standardów ochrony dzieci w porozumieniu i współpracy z
dyrekcją i pracownikami żłobka
4) monitorowanie prawidłowości stosowania standardów.
7. Obowiązki osoby odpowiedzialnej za ochronę dziecka
Do osoby odpowiedzialnej za ochronę dziecka należy (adekwatnie do sytuacji):
1) przyjęcie zgłoszenia o wystąpieniu czynnika ryzyka zagrożenia dobra dziecka;
2) przyjęcie zgłoszenia o:
a) ujawnieniu lub przyjęciu powiadomienia o incydencie bądź zdarzeniu zagrażającemu dobru dziecka;
b) ujawnieniu czynników krzywdzenia lub symptomów krzywdzenia dziecka;
c) ujawnieniu krzywdzeniu dziecka;
d) podejrzeniu bądź ustalonym udostępnieniu, rozpowszechnieniu lub wykorzystaniu wizerunku dziecka;
3) podjęcie właściwej interwencji w celu ochrony dziecka, w tym:
a) przeprowadzenie rozmowy z rodzicem lub opiekunem;
b) powiadomienie ośrodka pomocy społecznej;
c) zawiadomienie sądu rodzinnego;
8. Obowiązki osoby odpowiedzialnej za udzielenie dziecku wsparcia
Do osoby odpowiedzialnej za udzielanie wsparcia dziecku należy:
1) opracowanie planu pomocy dziecku we współpracy z innymi specjalistami z
żłobka lub organizacji zewnętrznych;
2) regularne monitorowanie wsparcia udzielanego dziecku.

Część druga: Zasady bezpiecznych relacji między pracownikami a dziećmi

1. Dbamy, aby każdy komunikat, działanie bądź czynność podejmowana w stosunku
do dziecka były adekwatne do sytuacji, stopnia jego rozwoju i indywidualnych
możliwości. Kontakty pracownika/wolontariusza z dzieckiem mają być bezpieczne,
uzasadnione i nie mogą skutkować nierównym traktowaniem dziecka w stosunku
do innych dzieci, w tym jego faworyzowaniem.
2. Podejmując decyzje dotyczące dziecka, zawsze kierujemy się jego bezpieczeństwem, dobrem i potrzebami. Gdy jest to możliwe z uwagi na wiek dziecka, informujemy je o tym, a także wysłuchujemy jego opinii.
3. W relacjach z dzieckiem:
1) zachowujemy cierpliwość, otwartość i okazujemy mu szacunek;
2) słuchamy uważnie, a w przypadku zadania pytania udzielamy odpowiedzi
adekwatnej do wieku dziecka i określonej sytuacji;
3) pozostajemy wrażliwi i pełni szacunku na różnice, uwarunkowania językowe,
kulturowe, religijne lub etniczne dziecka.
Prywatność.
1. Każdy pracownik szanuje prawo dziecka do prywatności.
2. Jeżeli zajdzie potrzeba indywidualnej rozmowy z dzieckiem, planujemy i
przeprowadzamy ją w taki sposób, aby nie przebywać z dzieckiem na osobności
bez możliwości kontroli innych osób.
Zasady pracowników w relacjach z dziećmi
1. W żłobku przestrzegamy poniższych zasad:
1) pracownik nie spożywa alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek bądź
nielegalnych substancji; pracownik nie ogląda treści erotycznych i
pornograficznych bez względu na ich formę w trakcie pracy z dziećmi i na terenie
żłobka/klubu;
2) pracownik nie podaje dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych, innych używek
bądź nielegalnych substancji ani leków, które nie są zalecone przez lekarza;
3) pracownik nie utrwala wizerunku dziecka (filmowanie, nagrywanie głosu,
fotografowanie) dla potrzeb niezwiązanych z działalnością placówki;
4) pracownik nie dotyka dziecka w sposób, który można uznać lub jest
nieprzyzwoity bądź niestosowny;
5) pracownik w obecności dzieci nie używa wulgarnych słów, gestów lub żartów;
6) pracownik nie stosuje żadnej z form przemocy wobec dziecka;
7) pracownik nie lekceważy dziecka, nie obraża go, nie krzyczy na dziecko;
8) pracownik nie ujawnia wobec osób nieuprawnionych (w tym wobec innych
dzieci) informacji wrażliwych dotyczących dziecka, związanych z wizerunkiem
dziecka, jego sytuacją rodzinną, ekonomiczną, medyczną, opiekuńczą i prawną.
Ochrona dziecka
W przypadku pracy z dzieckiem, o którym wiemy, że może doświadczać lub
doświadczyło krzywdzenia (seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania) zachowujemy
szczególną ostrożność, gdy stara się ono nawiązać bliską relację z pracownikiem. Nie
jest to odtrącenie dziecka, ignorowanie jego potrzeb. Ostrożność ta ma na celu
ochronę dziecka i umożliwieniu mu powrotu do stabilizacji emocjonalnej.
Czynności pielęgnacyjne
Podczas czynności pielęgnacyjnych, higienicznych i związanych z ochroną zdrowia
dziecka, pracownik ogranicza kontakt fizyczny z dzieckiem do czynności niezbędnych,
adekwatnych do wieku i rozwoju dziecka.
Zasady relacji między dziećmi
1. Pracownik zna i stosuje zasady bezpiecznych relacji między dziećmi ustalone w
żłobku.
2. Ewaluację i weryfikację zasad bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi
przeprowadzamy nie rzadziej niż raz na 2 lata, w tym po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli w placówce podjęto interwencję z powodu krzywdzenia rówieśniczego lub z powodu krzywdzenia ze strony osoby trzeciej.
Komunikacja między dziećmi
Dbamy o to, by każde dziecko:
1) miało do innych dzieci stosunek życzliwy i pełen szacunku, nie obrażało innych
dzieci;
2) bawiło się z innym dziećmi w zgodzie;
3) nie odbierało przedmiotów, którymi bawi się inne dziecko lub które do niego
należą, bez jego zgody;
4) szanowało prywatność innych dzieci;
5) nie dotykało innego dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity
lub niestosowny.
6) Uczyło się skutecznie określać i wyrażać granice wobec innych dzieci, mówiąc np.:
stop, boli.
Szkolenia
1. Pracownicy otrzymują szkolenia z obszaru ochrony dzieci, dostosowane do roli
pełnionej w żłobku. Szkolenia z zakresu ochrony dzieci odbywają się w formie stacjonarnej a także w formule online.Szkolenie z zakresu standardów ochrony dzieci przeprowadza się minimum raz na dwa lata.

Rozdział II Procedury podejmowania interwencji i udzielania wsparcia

Interwencja i rodzaje procedur interwencyjnych
1. Celem interwencji jest powstrzymanie krzywdzenia dziecka i zapewnienie mu
ochrony.
2. Celem procedury interwencji jest ustalenie sposobu działania w żłobku w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub ujawnienia krzywdzenia dziecka.
3. Przy wyborze właściwej procedury reagowania na krzywdzenie dziecka kierujemy
się kryterium stopnia zagrożenia dobrostanu dziecka. Uwzględniamy także kto jest
osobą krzywdzącą – pracownik, rodzic / opiekun czy też inne dziecko.
4. Wyróżniamy cztery stopnie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka:
1) bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia dziecka;
2) zagrożenie życia lub zdrowia dziecka;
3) naruszanie dobrostanu psychicznego dziecka;
4) zaniedbanie potrzeb życiowych.
Utrwalanie interwencji i poufność interwencji
1. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji.
2. Wszystkie osoby, które uzyskały informację o krzywdzeniu dziecka lub zapoznały
się z informacjami dotyczącymi tego zdarzenia są zobowiązane do zachowania
poufności. Nie dotyczy to informacji przekazywanym uprawnionym instytucjom
lub organom w celu dalszej ochrony dziecka.
Podejrzenie krzywdzenia
1. Jeżeli pracownik podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone bądź otrzyma taką
informację, ma obowiązek natychmiastowego sporządzenia notatki służbowej
i przekazania jej osobie odpowiedzialnej za ochronę dziecka, która podejmuje
dalsze czynności interwencyjne.
2. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej w żłobku wówczas
interwencja prowadzona jest przez dyrektora.
4. W interwencji może uczestniczyć specjalista, który pomaga podczas rozmowy z
dzieckiem, jeśli jej przeprowadzenie jest możliwe.
Podejrzenie krzywdzenia przez opiekuna dziecka (rodzica, rodzica zastępczego,
opiekuna, opiekuna tymczasowego)
Jeżeli zachodzi podejrzenie krzywdzenia przez opiekuna dziecka, wówczas to osoba
odpowiedzialna za interwencję, jeśli to możliwe, przeprowadza rozmowę z dzieckiem.
Celem rozmowy jest ustalenie przebiegu zdarzenia, ale także wpływu zdarzenia na
zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są odnotowywane w karcie
interwencji.
Zaniedbanie
1. Jeżeli krzywdzenie przybiera formę zaniedbania i nie występuje zagrożenie życia
lub zdrowia dziecka, osoba odpowiedzialna za interwencję:
a) organizuje spotkanie/a z rodzicem / opiekunem dziecka i przekazuje swoje
ustalenia;
b) wyjaśnia, jak powinno wyglądać prawidłowe zachowanie wobec dziecka;
c) poucza o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia,
u innych organizacji lub służb a także o działaniach, które ma obowiązek podjąć
zgodnie z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej;
d) informuje, że sytuacja dziecka będzie monitorowana a przy braku poprawy lub nieobecności dziecka w żłobku zawiadomiony zostanie sąd rodzinny.
e) powiadamia ośrodek pomocy społecznej właściwy dla miejsca zamieszkania
dziecka lub jednostkę policji o konieczności wszczęcia procedury „Niebieskiej
Karty”.
2. Jeżeli sytuacja dziecka nie uległa poprawia, rodzic / opiekun zaniedbuje potrzeby
psychofizyczne dziecka lub też zachodzi podejrzenie chronicznej niewydolności
wychowawczej, wykonując obowiązek ustawowy, powiadamiamy właściwy
ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy wskazanej rodzinie.
3. Jeżeli z rozmowy z rodzicem / opiekunem wynika, że nie jest on zainteresowany
pomocą dziecku, ignoruje zdarzenie lub nie widzi konieczności zmian, osoba
odpowiedzialna za interwencję od razu sporządza wniosek o wgląd w sytuację
rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego wnosząc, aby sąd
powiadomił, czy wszczęto postępowanie czy też nie znaleziono podstaw do jego
wszczęcia.
16 Podstawa prawna: art. 572 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego: Na wniosek osoby lub instytucji, o której mowa w § 1 lub 2, sąd opiekuńczy informuje o wszczęciu postępowania z urzędu lub braku podstaw do jego wszczęcia z urzędu.
Naruszenie dobrostanu fizycznego lub psychicznego dziecka
Jeżeli krzywdzenie dziecka przybiera formę naruszania dobrostanu fizycznego lub
psychicznego dziecka a nie zagraża jego życiu lub zdrowiu, osoba odpowiedzialna za
interwencję:
a) organizuje spotkanie/a z rodzicem / opiekunem dziecka i przekazuje swoje
ustalenia;
b) wyjaśnia, jak powinno wyglądać prawidłowe zachowanie wobec dziecka;
c) poucza o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, u
innych organizacji lub służb a także o działaniach, które ma obowiązek podjąć
zgodnie z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej.
d) informuje, że sytuacja dziecka będzie monitorowana;
e) powiadamia ośrodek pomocy społecznej właściwy dla miejsca zamieszkania
dziecka lub jednostkę policji o konieczności wszczęcia procedury „Niebieskiej
Karty”;
f) zawiadamia sąd rodzinny, wnosząc, aby sąd powiadomił, czy wszczęto
postępowanie czy też nie znaleziono podstaw do jego wszczęcia. O przesłaniu
wniosku do sądu rodzinnego powiadamia się opiekuna.
Bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia dziecka – podejrzenie popełnienia
przestępstwa
Jeśli krzywdzenie ze strony rodzica / opiekuna zagraża lub bezpośrednio zagraża życiu
lub zdrowiu dziecka, w tym, gdy zachodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa, nie
przeprowadza się rozmowy z opiekunami. W takiej sytuacji osoba odpowiedzialna za
interwencję lub osoba, która powzięła informację o krzywdzeniu:
1) niezwłocznie informuje odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe),
dzwoniąc pod numer 112 lub 999 (pogotowie)17;
17 Art. 12. Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (Dz. U. z 2024r., poz. 424, 834)
2) zawiadamia służby odpowiedzialne za procedurę wskazaną w art. 12a ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej18.
3) przekazuje Policji wszystkie znane jej okoliczności dotyczące sytuacji dziecka.
Plan wsparcia
1. Po ujawnieniu krzywdzenia dziecka przez opiekuna osoba odpowiedzialna za
wsparcie dziecka sporządza - we współpracy z innymi członkami personelu - plan
wsparcia dziecka oraz regularnie (co najmniej raz w tygodniu) monitoruje postępy
jego realizacji.
2. Osoba odpowiedzialna za wsparcie może współpracować przy opracowaniu planu
z innymi członkami personelu, a także z wybranymi instytucjami zewnętrznymi.
Podejrzenie krzywdzenia przez pracownika
1. W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez pracownika, zostaje on
w trybie natychmiastowym odsunięty od pracy z dziećmi do czasu wyjaśnienia
sprawy. O podejrzeniu krzywdzenia informowany jest natychmiast przedstawiciel
ustawowy dziecka.
2. Osoby, które w związku z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych lub zawodowych powzięły podejrzenie o popełnieniu ściganego z urzędu przestępstwa z użyciem przemocy domowej, niezwłocznie
zawiadamiają o tym Policję lub prokuratora.
3. Osoby będące świadkami przemocy domowej powinny zawiadomić o tym Policję, prokuratora lub inny podmiot działający na rzecz przeciwdziałania przemocy domowej.
18 Art. 12a. ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej:
1. W razie zagrożenia życia lub zdrowia dziecka w związku z przemocą domową pracownik socjalny zapewnia dziecku ochronę przez umieszczenie go u innej niezamieszkującej wspólnie osoby najbliższej w rozumieniu
art. 115 § 11 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 17), dającej gwarancję zapewnienia dziecku bezpieczeństwa i należytej opieki, w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dzieckalub instytucjonalnej pieczy zastępczej.
2. (..)
3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, pracownik socjalny podejmuje wspólnie z funkcjonariuszem Policji, a także z lekarzem, ratownikiem medycznym lub pielęgniarką. (…)
2. Osoba odpowiedzialna za interwencję w miarę możliwości przeprowadza rozmowę
z dzieckiem. Celem rozmowy jest ustalenie przebiegu zdarzenia, ale także wpływu
zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka. Ustalenia są odnotowywane w
3. Jeżeli podejrzenie krzywdzenia zgłosił opiekun dziecka, a nie zostało ono
potwierdzone, należy przesłać opiekunowi stosowną informację w formie pisemnej.
4. W przypadku gdy naruszenie dobra dziecka nie było rażące, dyrekcja przeprowadza rozmowy z pracownikiem, a następnie przywraca do czynności/obowiązków (z uważnym monitorowaniem dalszego postępowania i zachowania pracownika)
5. Jeżeli doszło do rażącego naruszenia dobra dziecka działania lub zaniechania w
żłobku dyrektor postępuje zgodnie z regulaminami wewnętrzynymi żłobka przeprowadza rozmowę z pracownikiem/spisuje adnotację ze zdażenia/udziela pracownikowi nagany z wpisem do akt i dalsze konsekwencje kadrowe -
łącznie ze zwolnieniem dyscyplinarnym).
Podejrzenie krzywdzenia rówieśniczego
1. W przypadku podejrzenia o krzywdzenie dziecka przez inne dziecko przebywające
w placówce należy niezwłocznie przeprowadzić rozmowę z rodzicami /
opiekunami dzieci. Informacje uzupełniamy również rozmawiając z innymi
osobami, które mogą mieć wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów dążymy do
ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i
fizyczne dziecka krzywdzonego. Wszystkie ustalenia są odnotowywane w karcie
interwencji. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne
karty interwencji.
2. Wspólnie z rodzicami /opiekunami dziecka krzywdzącego opracowujemy plan
naprawczy, celem zmiany niepożądanych zachowań dziecka.
3. Z rodzicami / opiekunami dziecka poddawanego krzywdzeniu opracowujemy plan
zapewnienia mu bezpieczeństwa, włączając w ten plan sposoby odizolowania go
od źródeł zagrożenia.
4. W trakcie rozmów ustalamy także czy dziecko podejrzewane o krzywdzenie
innego dziecka samo nie jest krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych bądź
inne dzieci. W przypadku potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć
interwencję także w stosunku do tego dziecka i wszcząć procedurę taką, jak w
przypadku każdego innego podejrzenia, że dziecko krzywdzone jest przez opiekunów.

Zagrożenie zdrowia i życia
Jeśli krzywdzenie przez pracownika lub inne dziecko jest oczywiste i zagraża
bezpośrednio życiu lub zdrowiu dziecka osoba odpowiedzialna za interwencję lub
osoba, która powzięła informację o krzywdzeniu:
1) powiadamia o zdarzeniu odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe),
dzwoniąc pod numer 112 lub 999 (pogotowie);
2) powiadamia rodzica / opiekuna dziecka krzywdzonego;
3) powiadamia opiekuna dziecka, które skrzywdziło inne dziecko.
Udzielenie dziecku wsparcia po ujawnieniu krzywdzenia
1. Żłobek zobowiązany jest zapewniać dzieciom wsparcie i bezpieczeństwo, ze szczególnym naciskiem na dzieci, które doświadczyły krzywdzenia.
2. Żłobek zobowiązany jest również do zapewnienia stosownego wsparcia innym dzieciom, które były świadkami lub w jakikolwiek sposób dowiedziały się o takim czynie wobec jednego z podopiecznych placówki.
Plan pomocy
1. Po ujawnieniu krzywdzenia dziecka osoba odpowiedzialna za udzielenie wsparcia
sporządza opis sytuacji opiekuńczej (czyli żłobkowej), a także rodzinnej dziecka.
2. Na podstawie rozmów z opiekunem/opiekunami dziecka, personelem placówki i
ewentualnymi instytucjami zewnętrznymi opracowuje plan pomocy dziecku.
2. Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:
1) wsparcia, jakie placówka zaoferuje dziecku;
2) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy, jeżeli jest to
możliwe/istnieje taka potrzeba;
3) częstotliwości i sposobów monitorowania wsparcia udzielanego dziecku.
3. Plan pomocy dziecku jest przedstawiany przez osobę odpowiedzialną za udzielenie
wsparcia rodzicom/opiekunom dziecka z zaleceniem współpracy przy jego realizacji.

Rozdział III Procedury przeglądu standardów ochrony dzieci

Aktualizacja standardów
1. Osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dzieci, przeprowadza raz na dwa lata
aktualizację obowiązujących standardów ochrony dzieci w oparciu o ewentualną zmianę przepisów oraz wskazówki personelu otrzymane podczas zorganizowanego spotkania z personelem.
2. Na podstawie zgłoszeń i wniosków pracowników żłobka osoba odpowiedzialna za
standardy ochrony dzieci sporządza raport, w oparciu o który nanosi zmiany.
3. Dyrekcja placówki w terminie jednego miesiąca od sporządzenia raportu, o którym
mowa w pkt. 2, podejmuje decyzje odnośnie wprowadzenia zmian w zapisach
standardów ochrony dzieci i powierza przygotowanie nowego tekstu.
4. Jeśli na podstawie raportu okaże się, że stopień znajomości standardów ochrony
dzieci wśród pracowników jest niewystarczający, osoba odpowiedzialna za
standardy ochrony dzieci, ma obowiązek przeprowadzić dla nich szkolenie
uzupełniające wiedzę w tym zakresie.
Ewaluacja procedur podejmowania interwencji
Żłobek raz na kwartał dokonuje przeglądu decyzji i podjętych działań w zakresie przeciwdziałania krzywdzeniu, a także ocenia ich skuteczność.
Zapisy końcowe
1. Standardy ochrony dzieci obowiązują od dnia 1 sierpnia 2024 r.
2. Udostępnienie standardów ochrony dzieci następuje w sposób umożliwiający
zapoznanie się z nimi przez personel placówki, rodziców / opiekunów dzieci:
a) wywieszenie natablicy ogłoszeń w holu na parterze żłobka
b) zamieszczenie na stronie internetowej żłobka.

Wsparcie dzieci i młodzieży w spektrum autyzmu – uchodźców z Ukrainy i ich rodzin

Komunikat dot. Żłobka „Tęczowy świat”

2021-08-31 13:32:32

"Szanowni Państwo,

w związku z przebudową pomieszczeń w żłobku miejskim w Brzegu informujemy, że Żłobek „Tęczowy świat” nie rozpocznie swojej działalności z dniem 1 września 2021 roku. Prace budowlane na terenie żłobka potrwają prawdopodobnie do 6 września br. Rozległy charakter prac i pojawiające się w trakcie komplikacje spowodowały wydłużenie prac remontowych w żłobku. W trosce o bezpieczne
i higieniczne warunki opieki podjęto decyzję o zawieszenie działalności żłobka. O wszelkich zmianach będziemy Państwa informować na bieżąco.

W wyniku inwestycji utworzenie będzie 14 dodatkowych miejsc opieki nad dziećmi. Nowe miejsca powstają w ramach jednej z działających grup. Prace w żłobku obejmują:
– przebudowę części hallu z wydzieleniem pełnymi ścianami sali zabaw
– przebudowę szatni z przeznaczeniem na jadalnię
– przebudowę części hallu z adaptacją na szatnię
– zabudowę wiaty wejściowej z przeznaczeniem na pomieszczenie dla wózków dziecięcych.

Rodziców dzieci prosimy o kontakt telefoniczny z dyrekcją placówki. Za utrudnienia przepraszamy."

Oryginał powyższego artykułu dostępny na stronie Urzędu Miasta Brzeg pod adresem: https://brzeg.pl/aktualnosci/97613-komunikat-dot-zlobka-teczowy-swiat/

Informacja - zmiana adresu mailowego

Opolskie dla rodziców i dzieci

Uprzejmie informujemy, iż Wojewódzki Urząd Pracy w Opolu rozpoczął realizację projektu

„Opolskie dla rodziców i dzieci”

Czytaj więcej...